Δεν το αμφισβητώ ότι ο Τσίπρας σε πολλά προσπαθεί (συνειδητά ή ασυνείδητα) να μοιάσει στον Ανδρέα Παπανδρέου. Και αυτό είναι το μειονέκτημα του, κατά την άποψη μου. Προσπαθεί, δηλαδή, με λαϊκίστικη ρητορεία και ατάκες να συνεπάρει τα πλήθη, όπως τότε ο Ανδρέας. Επιχειρεί κι αυτός να χαϊδέψει αυτιά, αντί να πει τα πράγματα με το όνομα τους. Τώρα ο Νίκος Παπανδρέου μετατρέπει αυτό το μειονέκτημα του Ανδρέα σε πλεονέκτημα και μάλιστα κοκορεύεται ότι «το εργοστάσιο έβγαλε μόνο ένα». Εγώ το εύχομαι να μην υπάρχει και άλλο εργοστασιακό μοντέλο «Ανδρέας Παπανδρέου» και να μην επαναληφθεί το φαινόμενο αυτό του λαϊκιστή ηγέτη.