Η κυρία είναι λογικό να σοκαρίστηκε από το στιλ συμμορίτη-που-πουλάει-μαγκιά-και-τσαμπουκά που είχε ο εν λόγω πιστιρίκος. Αλλά μου φαίνεται περίεργο να πιστεύει ότι δεν παίζουν ξύλο τα εφτάχρονα. Δε μιλάμε για επαγγελματικό ξύλο, για άπερκατ και σπασμένα πλευρά, αλλά τα παιδιά ένα από τα βασικά πράγματα που κάνουν (κυρίως ανεπίβλεπτα) είναι να λύνουν τις διαφορές τους... σωματικά. Τι περιμένετε, επιχειρηματολογία; Φάπες, σπρωξίες, κλωτσιές στις βαριές περιπτώσεις. Κι εμείς στο δημοτικό "δερνόμασταν" αρκετά, και δεν είμασταν και κάνα "σκληρό" σχολείο. Στα 12 ήταν ακριβώς που σταματήσαμε το ξύλο. (Στα "σκληρά" σχολεία αντί να σταματήσει μπάινουν στο παιχνίδι και οι πεταλούδες.) Και πριν αρχίσουμε να τα ρίχνουμε όλα στην τηλεόραση (το λέω γιατί για όλα πλέον φταίει η TV), ξύλο τρελό έπαιζε στο σχολείο της η μητέρα μου με μεγαλύτερους bullies (δεν τους έλεγαν έτσι τότε, αλλά αυτό ήταν), αι δεν είχαν τηλεόραση τότε.
