Είμαι γεννημένος το '91 (δηλαδή 22 χρονών) και, ναι, θυμάμαι στο δημοτικό να 'πεφτε ξύλο. Αυτό που δεν θυμάμαι είναι να μιλούσαμε έτσι. Πλακωνόμασταν, αλλά δεν βρίζαμε. Η πιο βαριά λέξη ήταν το «ηλίθιε», πολύ πιο βαριά απ' το «βλάκα». Να πούμε «μαλάκα» ούτε που περνούσε απ' το μυαλό μας, και για φράσεις όπως «στ' αρχίδια μου», δεν το συζητώ καν. Απ' την μία σκέφτομαι κρίμα να μιλούν έτσι τα παιδιά από τέτοια ηλικία, απ' την άλλη λέω ίσως δεν είναι και τόσο κακό, χάνουν οι «κακές» λέξεις την αξία τους ως βρισιές. Δεν ξέρω.
