Καλά μιλάμε, η δουλειά του καλλιτέχνη είναι... χοροχρονική, το πάνω μέρος του τραπεζιού στηρίζεται, προσοχή, όχι στο πέος, αλλά στην αφρισμένη *έναρξη της εκσπερμάτωσης*! Ρε τι πάθαμε με τον καλλιτέχνη (ας μιλήσουμε και για αυτό το μαστοράκι-βοηθό που γυάλιζε τις ανοιχτομπούτες με τα μουνάκια φάτσα μόστρα και αυτά τα σηκωμένα ξύλινα τερα-πέη να υποθέσω ότι μία ώρα δούλευε μισή τον έπαιζε χαχαχαχαχα). Είναι κάπως περίεργο να τα σκέφτεσαι αυτά για μια εποχή αιώνες πριν. Υπάρχει μία - εντελώς παράλογη ασφαλώς αλλά φυσική δυσκολία να αντιληφθεί κανείς την σεξουαλική υπόσταση ανθρώπων που ζούσαν στο παρελθόν. Ένα πράμα σαν όλοι από τη δική μας γενιά και πίσω να το έκαναν μόνο ιεραποστολικά και να μη μιλούσαν ποτέ για αυτό, ξερωγώ δεν είχαν ίντερνετ αφού. Ε, να λοιπόν, δεν είχαν ίντερνετ, είχαν όμως καβλοκαρέκλες αχαχχαχαχαχ ρε τι άρθρο πρωινιάτικα