Λακάν και Ντεριντά κρύβονται πίσω από τις λέξεις γενικά, προκειμένου να καλύψουν το γεγονός ότι, από ένα σημείο και μετά (δυστυχώς πολύ πρώιμο στην πορεία του καθενός), οι θέσεις τους είναι κλισέ και άγονες. Οπότε τι να λέμε τώρα για τον μισογυνισμό του εγχώριου ανθυπολακανίσκου. Πάντως η φιλία του εν λόγω με τον Σημίτη είναι μάλλον ενδεικτική της αφ' υψηλού επιφανειακότητας του τελευταίου. Και για να προλάβω τυχόν tu quoque "αντεπιχειρήματα" γνωστής πασοκτζούς σχολιάστριας, ("δε σ'αρέσει ο Βέλτσος, φάε τον Χρύσανθοφαήλο κλπ")--δεν ψηφίζω ΝΔ.
