Ας επανέλθω, λοιπόν, σε ηπιότερο τόνο, καθώς, δυστυχώς, ο γραπτός λόγος "ακούγεται" συχνά σκληρότερος από την πρόθεση του γράφοντος . Αυτό που έγραψα αφορά στην προτροπή ή και στην απλή αποτύπωση της γνώμης ότι προέχει να αποτυπωθούν οι συναισθηματικές της απαιτήσεις και η συναισθηματική διαχείριση αυτού που έμαθε και ουσιαστικά κουβαλάει μόνη της, αφού δεν το μοιράζεται και δεν το θέτει ούτε στον πατέρα της. Εάν προβεί σε μια επίθεση προβάλλοντας οικονομικές απαιτήσεις, εκδηλώνοντας έναν εκδικητικό ή και εκβιαστικό τροπο να καλύψει τον θυμό της , κινδυνεύει να παγιδευτεί σε μια διαμάχη τόσο μέσα στο σπίτι όσο και μέσα στο μυαλό της, από την οποία, ακόμα και αν κερδίσει οικονομικές απολαβές, ειναι πολυ πιθανό να μην μπορεί να βγει. Και το έχω δεν να συμβαίνει πολλάκις. Αυτό που γράφετε εσείς ειναι η αντίστροφη πλευρά, αν δηλαδή η διαφορετική οικονομική μεταχείριση μπορεί να μεταφραστεί σε διαφορετική συναισθηματική μεταχείριση, ή να έχει αντίκτυπο στα συναισθήματα του δεκτή της συμπεριφοράς. Και αυτό ειναι μια άλλη συζήτηση, στην οποία, κατα την ταπεινή μου άποψη, η "λεπτή κόκκινη γραμμή" μετατοπίζεται ανάλογα με τα προσωπικά όρια του καθενός και με το πως εκφράζεται η δυναμική μιας σχέσης σε όλα τα επίπεδα. αυτά χωρίς καμία διάθεση κριτικής της γραφουσας στο 5 και με απολογίες για την πολυλογία μου.