Προς το κύριο Holden Caulfield:Με αφορμή την εξής φράση σου "Η έρευνα για τον καρκίνο έχει σημειώσει αλματώδη πρόοδο", θα ήθελα να σε παρακαλέσω ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, να περιγράψεις ανοιχτά και ειλικρινά ποια είναι η γνώμη σου για το επίπεδο ίασης της ασθένειας αυτής, σήμερα.Ώστε ο κάθε αναγνώστης να μπορέσει να κρίνει ποιος από τους δυο μας είναι πιο κοντά στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.Θα σε παρακαλούσα να μην χρησιμοποιήσεις copy/paiste στοιχεία, αλλά να περιγράψεις με απλά λόγια την άποψή σου.Επειδή ειδικεύεσαι στο να μεταφέρεις το αντικείμενο του διαλόγου στα μέτρα σου, θα επαναλάβω αυτό το που σε προσκαλώ να κάνεις:Να περιγράψεις την γνώμη σου για το επίπεδο/κλίμακα/στάθμη - πεσ΄το όπως θέλεις - της θεραπευτικής δυνατότητας που υφίσταται σε σχέση με την συγκεκριμένη ασθένεια.Και για αρχή, να ξεκαθαρίσουμε κάτι που πολλοί αναγνώστες ίσως δεν ξέρουν: όταν οι γιατροί μιλάνε για επιβίωση, αναφέρονται κυρίως στην πενταετή επιβίωση. Ας ξεκινήσουμε από δω, για να ξέρουμε για τι μιλάμε.Τέλος, την δική μου γνώμη - την οποία με απίστευτη εμμονή και προκλητικότητα, χλεύασες - μπορεί ένας αναγνώστης να την διαβάσει με λεπτομέρεια στα πολλά (δυστυχώς) ποστ που προηγήθηκαν.Θα τελειώσω μόνο με την εξής φράση:Στον δικό μου ευρύ κύκλο ανθρώπων που γνωρίζω και σε ηλικίες ΚΑΤΩ των 45 ετών, κανένας ασθενής δεν επιβίωσε - ένας μόνο (ο Νίκος) κατάφερε να φτάσει οριακά την πενταετία. Άλλα παιδιά, ο Μήτσος, ο Κώστας, ο Βαγγέλης, ο Αντώνης, η Β..., έφυγαν μέσα σε μήνες ή ενάμισι-δυο χρόνια. Αυτά από εμένα και αναμένω με ενδιαφέρον την πάντα εμπεριστατωμένη επιστημονική άποψή σου.
