Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο αυτής της ιουδαϊκής κληρονομιάς, που πάνε να της δώσουν και φιλοσοφικό βάθος οι καλλιεργημένοι θεολόγοι. Δεν είναι τυχαίο που λέγεται πως το καλύτερο μέσο να καταπολεμηθεί αυτή η θρησκεία είναι να διαβάσεις τις Γραφές. Εκεί δεν υπάρχουν οι ωραιοποιήσεις των διανοούμενων. Εκεί θα βρεις τους χοντροκομμένους μύθους των χοιροβοσκών Ιουδαίων σ' όλη τη στενομυαλιά και δεισιδαιμονία τους, κι ένας άνθρωπος με τις σημερινές αξίες, δεν μπορεί παρά να φρίξει με τη βαρβαρότητα που υπάρχει εκεί μέσα, ενώ ξεγελιέται με το φιλοσοφικό μανδύα που δίνουν στη θρησκεία οι θεολόγοι. Και δεν μιλώ για τις αμόρφωτες θεούσες. Μιλώ για πιο συνειδητοποιημένους πιστούς. Όπως έλεγε και ο Ράσελ, ο χριστιανισμός στις μέρες μας είναι πιο ήπιος, κι αυτό δεν οφείλεται σ' αυτόν, αλλά στις γενιές των ελεύθερων πνευμάτων που έκαναν τους πιστούς να ντρέπονται για πολλές από τις παραδοσιακές τους πεποιθήσεις. Και οι θεολόγοι που δίνουν ένα πιο "υψηλό" προφίλ στο χριστιανισμό, δεν θα ήταν αυτοί που είναι δίχως αυτήν την επιρροή που ξεκίνησε από την Αναγέννηση. Δεν υπήρχε καμιά εσωτερική δυναμική ελευθεροποίησης στο ιουδαϊκό φαντασιακό. Στους ορθόδοξους, τους πρώτους αιώνες με τους λεγόμενους Πατέρες της Εκκλησίας, η ελληνική κληρονομιά τους έδωσε ένα κάποιο επίπεδο. Και βλέπουμε, έξω από τον κύκλο των σπουδαγμένων θεολόγων και διανοούμενων, το αληθινό πρόσωπο αυτής της θρησκείας, που μπροστά του εθελοτυφλούν οι διανοούμενοι ορθόδοξοι.