Σχετικά με τις βάρδιες στα σχολεία σε συνδυασμό με την Τόλμη και Γοητεία.Στην πρώτη λυκείου (ειμαιλίγο μεγαλύτερος) όταν ήταν στο φόρτε της η υστερία με την Τόλμη και Γοητεία ειμασταν συνέχεια απογευματινή βάρδια (μαζί με την μισή δευτέρα λυκείου, οι δέσμες ήταν πάντα πρωί).Μαια ανοιξιατικη μέρα δυο συμμαθήτριες ειχαν κάνει κοπάνα και την άλλη μέρα τις ρωτήσαμε πως πέρασαν. Η απάντηση ήταν "πολύ καλά, πήγαμε για καφέ, μετά πήγαμε στο σπίτι της [όνομα συμμαθήτριας], είδαμε και Τολμη και Γοητεία". Η τελευταία φράση με τόνο σαν να ήταν το μέγιστο επίτευγμα, αφού λόγω της βάρδιας του σχολέιου δεν είχαν δει ποτέ ή μόνο στις διακοπές.
