#7 Καταπιεσμένε φίλτατε με τις πρώην αυστηρές αρχές,΄Το νινί’ είναι άνθρωπος και έχει αναπόφευκτα και ‘αυτό’ τις δικές του επίπονες και μη εμπειρίες και τα δικά ‘του’ προβλήματα, καταπιέσεις και ανασφάλειες. Ενδεχομένως με τη σειρά ‘του’ και ‘αυτό’ θα κουβαλήσει τα τραύματα της δικής σου ανικανότητας να φανταστείς τα προβλήματα άλλων και να προσέξεις να μην επιδεινώσεις τις ανωριμότητες, πληγές και ανασφάλειες του συνανθρώπου σου συμβάλλοντας και εσύ με τη σειρά σου στην όλη μακροπρόθεσμη διαδικασία αναισθητοποίησης του. Αν και δεν σε βλέπω και πολύ ανήσυχο, θα έλεγα να μην το σκέφτεσαι, οι παρτάκιες και επιφανειακοί άνθρωποι εκουσίως μας χαράζουν όλους σε κάποιο βάθμό, αφού ο καθένας μας περνάει απο πολλές γνωριμίες για να μάθει να προστατεύεται (ή όχι) και να διαλέγει άτομα που τελικά προσθέτουν θετικά στη ζωή του (ή και όχι). Ούτως ή άλλως, σε κάθε συνάντησή σας και όσο περνάει ο καιρός το ανακαλύπτει μόνη της οτι για σένα είναι προδιαγεγραμμένη ήδη η πορεία και το παιχνίδι σας. Πολύ περισσότερο απο πράξεις και συμπεριφορές απ’ο,τι με λόγια. Το τί είσαι και τί θα είσαι για εκείνην είναι θέμα για ‘το πιπίνι σου’ να το αντιμετωπίσει μόνο ‘του’. Απο ένα σημείο και μετά κανείς μας δεν κρύβεται (όσο κι αν αυταπατώμεθα γι’αυτό) και τα ψέμματα και τις αυταπάτες των άλλων συνήθως τα προσκαλούμε και τα δεχόμαστε ή όχι εμείς οι ίδιοι, ο καθένας για τους λόγους του - σπανίως μας επιβάλλονται με το ζόρι.Θα επιβιώσει ‘το πιπίνι’ σου μακροπρόθεσμα και μετά απο την απογοήτευση των προσδοκιών ΄του’. Τόσες είναι οι απογοητεύσεις. Εσύ εάν θα συνειδητοποιήσεις κάποτε οτι ίσως είναι πολύ πιο ενδιαφέρον και ουσιώδες να περνάμε απ’τις ζωές γνωστών, φίλων και ερωμένων αφήνοντας κάτι πιο γεμάτο και γόνιμο απο μετριότητα, πικρία και απογοήτευση, αυτό είναι άλλο θέμα.
