Grazie, ένα σύντομο:KRAFTWERK interviewed by Lester Bangs, NME, September 1975: "We cannot deny we are German, because the German mentality, which is more advanced, will always be part of our behaviour".Xo! Τι τρόπος για να την "πεις" στο αντίπαλον δέος (Τangerine Dream), σ' αυτό το σημείο της συνέντευξης. Αστειεύομαι, ναι, είναι αρκετά "κάπως" αυτή η δήλωση, δεν ξέρω τι να υποθέσω ακριβώς. Στο βιβλίο "from Dusseldorf to the Future With Love", που περιγράφει την όλη τη φάση, πάντως, αφήνει κάποια παράθυρα για λίγο πιο ελεύθερη ερμηνεία (πλην της 100% nationalist προσέγγισης). Και όντως μπορεί και να υπεισέρχεται κάπου κι ο παράγων "τέρμα με το post war self pitty" κ.λπ..Αναρωτιέμαι, επίσης, κι αν υπήρχαν διαφορετικές προσεγγίσεις σ΄αυτά τα θέματα, από έτερα μέλη των Κ. Σε άλλο βιβλίο που παραθέτετε. του Wolfgang Flur, υπάρχει το κάτωθι σημείο, που είναι αρκετά "ξάστερο":[…] Kraftwerk’s Wolfgang Flur describes the early seventies in Germany as “the tail-end of a global revolution for young people, a generation conflict that could only begin to grow after the Second World War, a nightmare which brought incomprehensible suffering to the nations around us and to our own, provoked by the dreadful mass stupidity and repulsive military fanaticism of a generation submissive to orders”. He wonders: “What did we young people have to be glad about when we thought about our country and about our parents, who had caused it all, participated in it or had at least looked away as cowards?” […](προσωπικό) επιμύθιο: Ίσως τελικά να υπάρχει κάποιος λόγος που μ' αρέσουν οι Kraftwerk, αλλά ποτέ δεν μπόρεσα να τους "αγαπήσω". (Αν και, το "neon lights", μαζί το με το "toyota city", κάποιων από τους αναφερθέντες επιγόνους της ηλεκτρικής 70's φάσης, θεωρώ ότι είναι πανέμορφα ηχοτόπια, κομμένα και ραμμένα για νυχτερινή κίνηση σε αστικό τοπίο).
