Έχω παρόμοια απορία με την περίπτωση 2, όμως όχι για τα θρίλερ αλλά για τις σπλατεριές. Ειλικρινά αδυνατεί να το συλλάβει ο νους μου, πως ένα κατά κόρον "σπλινάντερα, ΣΠΛΙΝΑΝΤΕΡΑΑΑΑΑΑ παντού" θέαμα είναι συνάμα διασκεδαστικό ή εθιστικό ή μπορείς και να γουστάρεις (την αισθητική του). Μ' αρέσει η καλτίλα, εν γένει, αλλά -δεν ξέρω- π.χ. τα ζόμπι μού φαίνονται εξαιρετικά αντικούκου κι από μόνα τους κι όταν τρώνε τη μάπα σου σα να είναι τυρογαριδάκι, ρε παιδί μου. Άντε να κάνεις μία εξαίρεση για τον Romero, που έχει και "βαθύτερα νοήματα" (dawn of the dead, ξέρω ‘γω) και γαμώ τις μουσικές, ενίοτε. Οι υπόλοιποι όμως; Μου διαφεύγει κάτι;Περιμένω εξηγήσεις από spatter fans. Grazie mille, mille baci κ.λπ..