Η πρόταση μομφής αρχικά φάνηκε άκαιρη.Γιατί όμως αιφνιδιάστηκε η κυβέρνηση και από τη μία την χαρακτήριζε "μαχαιριά στη χώρα σε καιρό διαπραγμάτευσης" και "δώρο" από την άλλη;Ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε να "ακουστεί" πανελλαδικά , δεδομένου ότι με τους συσχετισμούς στα ΜΜΕ αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Ο Τσίπρας χτές ταρακούνησε τον Στουρνάρα (φανερή η αμηχανία του και η έλλειψη απάντησης ειδικά στα θέματα φοροδιαφυγής) , εξέθεσε ανεπανόρθωτα τον Βενιζέλο και έφερε σε φανερή θέση άμυνας τον Σαμαρά. Αυτό όμως που κύρια έκανε ήταν να χαλάσει το επικοινωνιακό παιχνίδι όσων είχαν προεξοφλήσει ότι τα νέα μέτρα θα πέρναγαν όπως τα παλιά. Ο Σαμαράς αμύνθηκε στα όρια της επάρκειας , ο εκνευρισμός του όμως ήταν φανερός και μάλλον εις βάρος του. Προσπάθησε να προδιαγράψει έναν οδικό χάρτη. Τι θα γίνει όμως αν ο Τομσεν ξαναπεί το "τα μέτρα , απλά, θα τα πάρετε" ; Εκεί είναι το βασικό του στοίχημα.Για το Βενιζέλο η συζήτηση ήταν , ίσως, ότι χειρότερο όσο μπορώ να θυμηθώ - σίγουρα η χειρότερη στιγμή του την τελευταία δεκαετία.Τραγικά στον κόσμο της η ΔΗΜΑΡ.Αρκετά κοινοβουλευτικός και συγκροτημένος και ο Καμμένος . Ούτε αυτός πήρε απάντηση, ειδικά στα θέματα του "Ευρωστρατού", των Σκοπίων και της ΑΟΖ! Σταθερό στη θέση του, όπως πάντα, το ΚΚΕ.Η πρόταση μομφής , στην Ελλάδα, ούτε ρίχνει ούτε ανεβάζει κυβέρνηση. ΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ τώρα θα ψηφίσει νέα μέτρα, όπως κι αν λέγονται αυτά, έτσι εύκολα; Μήπως τελικά γι' αυτό κωλυσιεργεί και η τρόϊκα, μέχρι να ξεχαστεί η συζήτηση;