Οι φαρμακευτικοί σύλλογοι θα υπερασπιστούν τα υπέρογκα κέρδη των μελών τους που βασίζονται σε ποσοστό επί της τιμής του φαρμάκου που κοστίζει στην δημόσια τομέα υγείας. Όταν κάποιος πληρώνει 1,28 ευρώ για ένα φάρμακο εμείς όλοι οι άλλοι πληρώνουμε τα υπόλοιπα 10,52 που σε αυτά συμπεριλαμβάνεται τα 20 με 30% κέρδος του φαρμακοποιού. Όταν κάποιο άλλο φάρμακο χωρίς γενόσημο στην Ελληνική αγορά κοστίζει εκατό φορές πιο πάνω δηλαδή 1000 ευρώ στο κράτος τα 200 ευρώ είναι το κέρδος του φαρμακοποιού. Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν δικαιολογία ότι τα γενόσημα θα πλήξουν τα φτηνά φάρμακα γιατί με τέτοιες τιμές και μικρό κέρδος δεν μπορούν να συναγωνισθούν τα φάρμακα από το εξωτερικό. Τα ακριβά φάρμακα με χαμηλής τιμής γενόσημα είναι που πονάει τα οργανωμένα ιατροφαρμακευτικά και εισαγωγικά συμφέροντα.Δυστυχώς για τον ευνοούμενο μέχρι τώρα κλάδο των φαρμακοποιών και των εισαγωγέων προτύπων φαρμάκων έρχονται τα δύσκολα. Μετά από δεκαετίες παχιών αγελάδων έρχονται οι ισχνές αγελάδες όπως και θα έπρεπε σε μια χώρα σε οικονομική κρίση και σπατάλη στον χώρο των φαρμάκων. Η δουλειά θα καταλήξει στα χέρια μεγάλων εταιρειών αλυσίδων φαρμακείων που θα μπορούν να εισάγουν τα φάρμακα πιο φτηνά, να έχουν πολύ μικρότερο ποσοστό κέρδους από σήμερα, 5 με 10% και να έχουν ανοικτά τα φαρμακεία για τον κόσμο. Αυτή η τριτοκοσμική ανοησία των λίγων εφημερεύοντων φαρμακείων θα εξαλειφθεί μια και οι αλυσίδες φαρμακείων θα έχουν μισθωτούς φαρμακοποιούς και θα συναγωνίζονται για πελατεία όλες τις ώρες της μέρας και νύκτας.