Το όνομά του είναι Αποστόλης. Μένω κοντά και κάθε σχεδον μέρα επί χρόνια τον βλέπω. Μία μέρα πήρα το θάρρος και του έπιασα την κούβεντα. Είναι κοντά 35 και έμενε σε μία πόλη έξω από την Αθήνα. Η ιστορία του πως κατέληξε στο σημείο που βρίσκεται τώρα ξεκινά από τα εφηβικά του χρόνια. Είναι πράγματι σχεδόν ακίνητος στα σκαλια μιάς πολυκατοικίας, επί ώρες. Παρόλα αυτά είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, προσπαθεί να διαβάζει βιβλία, να καλλιεργηθεί και κάποια στιγμή να ορθοποδήσει. Πολλές φορές του φυλάω φαϊ και νιώθω κάθε φορά την ευχαρίστηση που εκπέμπει το πρόσωπό του. Ο ίδιος πάντως μου έχει πει πως κάνει χρηση σκληρών ναρκωτικών, αλλά πως προσπαθεί να απαλλαγεί. Η συζήτησή μας μου είναι καπως θολή γιατί έγινε πριν από περίπου 2 χρόνια. Δυστυχώς όμως λείπω εκτός Αθηνών λόγω σπουδών και ό,τι νέα τα μαθαίνω από τη μαμά μου. Θα ανέβω Αθήνα το Σαββατοκύριακο και ελπίζω να τον πετύχω..