ως προς την μαρτυρία: Έχω βιώσει και εξακολουθώ να βιώνω την κατάσταση που η κοπέλα περιγράφει. Όντως οι ευχάριστες εμπειρίες από τέτοιους "πατεράδες" είναι ελάχιστες. Ναι, αν δεν αισθανθούν από την πρώτη στιγμή της φυγής τους την ανάγκη να σε στηρίξουν οικονομικά δεν υπάρχει λόγος να το ζητήσεις εσύ, γιατί πολύ απλά δεν θα το κάνουν, από την άλλη θα σου ζητήσουν πίσω τα χρήματα που οι ίδιοι θεωρούν ότι έχουν σπαταλήσει για σένα την περίοδο που ζούσατε στο ίδιο σπίτι (στη δική μου περίπτωση το ποσό ανέρχεται στο δυσθεώρητο ύψος των 60000 ευρώ)!Η απορία μου είναι γιατί τόσο εσύ όσο και η αδερφή σου έχετε οποιουδήποτε είδος επικοινωνίας με έναν άνθρωπο, που όχι μόνο δεν σας βοήθησε να ζήσετε με μία οικονομική άνεση ενω μπορούσε, αλλά δεν σας φέρθηκε σαν πατέρας; Συγγνώμη αν γίνομαι αδιάκριτη, αλλά ειλικρινά θέλω να καταλάβω τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς σας.
