ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τα πιστεύετε αυτά που λέτε; ο πόνος του γονιού;!;! να σας πω δυο πραγματάκια για τον πόνο του γκέι παιδιού που αιτία δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από τον "πόνο", ή πιο σωστά την μη αποδοχή, του γονιού: έχω γνωστ@ς και φίλ@ς που τ@ς έχουν διώξει από το σπίτι, έχουν φάει ξύλο, ή απλά ακούνε συνέχεια αυτό το καθόλου εκβιαστικό "γιατί με βασανίζεις έτσι, εγώ που σ'αγαπάω;". Προσωπικά, η περισσότερη μη-αποδοχή που έχω αντιμετωπίσει είναι αυτή του ενός γονιού μου (ανήκει στην 3η κατηγορία που ανέφερα). Επίσης είναι και το μόνο σταθερό πρόβλημά μου τα τελευταία 4 χρόνια, σε σημείο να τ@ν βλέπω κάθε 2 μήνες, απλά και μόνο γιατί παραπάνω επαφή πιθανότατα θα καταλήξει σε καυγά. Πριν ανοίξετε το στόμα σας ως "σωστοί γονείς που αγαπάτε πάνω απόλα τα παιδιά σας" για το "πόσο βασανίζεστε που είναι γκέι" σκεφτείτε πόσο βασανίζετε ΕΣΕΙΣ το πολυαγαπημένο σας παιδί, απλά και μόνο δεν εμπίπτει στα ηλίθια πρότυπά ΣΑΣ και δεν είναι αυτό που ονειρευτήκατε ΕΣΕΙΣ! και μετά αναρωτιώμαστε γτί 1 στα 4 γκέι παιδιά κάνει απόπειρα αυτοκτονίας