#7εμένα πάλι το αψέντι μου θύμησε αυτό:..<<Τῆς εἶπα κι ἔσβησε τὸ φῶς. Ἐπέσαμε μαζί.Τὰ δάχτυλά μου καθαρὰ μέτρααν τὰ κόκαλά της.Βρωμοῦσε ἀψέντι. Ἐξύπνησα, ὡς λένε οἱ ποιητές,«μόλις ἐσκόρπιζεν ἡ αὐγὴ τὰ ροδοπέταλά της».Aπό το Μαραμπού του πολυαγαπημένου Ν. Καββαδία
