Πενταγιώτισσα,- Στις μισές πολιτείες της Αμερικής απολύονται ή δεν προσλαμβάνονται άνθρωποι μόνο και μόνο επειδή είναι gay ή είναι τίποτα ξεχασμένοι νόμοι σαν ετούτους εδώ: Στο Μισούρι, αν ένας άνδρας θέλει να ξυριστεί, απαιτείται ειδική άδεια. Στο Kentucky από την άλλη, είσαι «εγκληματίας» αν βάψεις το γκαζόν σου κόκκινο.- Τo λόμπυ των gay είναι θέμα υπαρκτό και δεν το βλέπει μόνο όποιος είναι στρατευμένος, στην πλευρά των LGBT.- Εγώ που δεν είμαι στρατευμένος σε καμία πλευρά, αναγνωρίζω πως οι ομοφυλόφιλοι συναντούν ακόμη αρκετά εμπόδια μες στην κοινωνία ούτως ώστε να μπορούν να εκφράζονται χωρίς να κρύβουν λέξεις και υποστηρίζω το σύμφωνο συμβίωσης, όχι μόνο επειδή είναι παράλογο να μην μπορεί κάποιος να κληρονομήσει τον σύντροφό του ή να αποφασίσει αυτός σε μια δύσκολη στιγμή για τον σύντροφό του, αλλά εκεί επειδή πιστεύω πως με το σύμφωνο συμβίωσης τα εμπόδια που συναντούν στην καθημερινότητά τους θα αρχίσουν να αμβλύνονται. Όπως βλέπω και ότι στον καλλιτεχνικό χώρο που έχουν αναλάβει την διευθύνση, είναι ιδιαιτέρως μεροληπτικοί και συλλογίζομαι πως το φαινόμενο δεν είναι τόσο έντονο σε κανέναν άλλο χώρο διότι σε κανέναν άλλον χώρο δεν έχουν αναλάβει την διεύθυνση.-Τέλος δεν βλέπω καμία αυτοκριτική από μέρους τους και καμιά κριτική για εκείνους από όσους τους υποστηρίζουν. Δεν μπορεί να είναι άγιοι και να τους φταίνε συνέχεια οι άλλοι. Το ό,τι οι πολλοί απ' τους gay δεν μπορούν μιλήσουν για μία ώρα με έναν ξένο άνθρωπο χωρίς να τρέξει ο νους τους στο κοκο και το ό,τι οι πολλές τρανς ντύνονται σαν... ας μην το πω καλύτερα και έχουν μόνιμα φορεμένο ένα λάγνο ύφος, δεν παίζουν ρόλο στο πώς θα σε δει ο άλλος; Αν μιλάς με τον άλλον ξέρω γω για τον καιρό και αυτός σου μιλά λάγνα ή αν παίρνεις τον άλλον για δουλειά και μιλά στους πελάτες λάγνα, τι διάολο να τον κάνεις; Είτε είναι γυναίκα, είτε άντρας, είτε gay. Οι gay που έχουν σοβαρή – δεν εννοώ σοβαροφανή – συμπεριφορά, στις δυτικές κοινωνίες, δεν έχουν καμία σύγκρουση ούτε με τ' αφεντικό τους, ούτε με τη γιαγιά τους.