Καλή μου Πενταγιώτισσα, σου γράφω αυτό το δεύτερο post, Χριστουγεννιάτικα, γιατί ενώ δουλεύω από το πρωί ως το βράδυ, κάποιοι άλλοι θα ορίσουν τη ζωή μου και μάλιστα με τρόπο πολύ δυσάρεστο. Δεν είναι λύση να απέχουμε. Το μίσος ξεχειλίζει. Είναι βολικό να κρύβεσαι, αλλά το μίσος θα έρθει να σε βρει. Εγώ, ως μη θηλυπρεπής gay, έβγαλα το σχολείο, πάντα με άριστα, ήμουνα και "φυτό". Βολική επιλογή και αυτό. Δε μού έβγαινε πολύ με τα σπορ, με τις κοπάνες κλπ. Αλλά ούτε εγώ, ούτε κανένας gay δε μεγάλωσε ερωτικά, με τρυφερό φλερτ στο προαύλιο ή σε μια εκδρομή! Είμαι 42, είσαι μάλλον πιο μεγάλος/η, αλλά και οι νεώτεροι δε νομίζω ότι έχουν πολύ διαφορετικές εμπειρίες! Πρέπει επιτέλους να ειπωθεί ότι κανένας νέος, δεν επιτρέπεται να μεγαλώνει σε συνθήκες χρόνιας κακοποίησης, όπως αυτές που προανέφερες. Κάποιοι έχουν ευθύνες, όμως ακόμα και σήμερα, ετέθη σε διαθεσιμότητα η δασκάλα που υποστήριξε την τρανσέξουαλ μαθήτρια, που υφίστατο ακραίο bullying και όχι ο διευθυντής. Άρα υπάρχουν ευθύνες και υπάρχει ένας μηχανισμός που φροντίζει να μην αποδίδονται. Δε μας είπαν κάτι γι' αυτό, οι τα πολλά τυρβάζοντες περί (ανύπαρκτου στην Ελλάδα) gay lobbying. Mακάρι να το είχαμε. Οι περισσότεροι έχουν απαρνηθεί κάθε αίτημα, γιατί είναι πειθαναγκασμένοι και δεν το βλέπω καθόλου δύσκολο να κυλήσουμε σε ένα πρότυπο Μολδαβίας, ή Λιβάνου. Δε σου λέω για χειρότερα. Δεν το καταλαβαίνουν. Νομίζουν ότι το καβουκάκι τους θα αντέξει. Αν το δεις πιο μακριά, κάθε διαπαιδαγώγηση που δεν προάγει τον αυτοσεβασμό, είναι χρόνια κακοποίηση. Δε ζητάμε να είμαστε ομάδα με ειδική προστασία. Ελευθερία, με ίση και απρόσκοπτη πρόσβαση σε όλα τα αγαθά και νομική αναγνώριση των σχέσεών μας. Για μεγάλωμα παιδιών, η κοινωνία μας κάνει λάθος, να έχει χιλιάδες ανθρώπους, ώριμους, έτοιμους και να τους παροπλίζει. Οι περισσότεροι από μας θα μπορούσαν.Πάντως, μεταρρύθμιση της κοινωνίας, χωρίς μεταρρύθμιση της οικογένειας, δε γίνεται. Γι' αυτό όσοι υποκριτικά λένε για το νέο ήθος, κλπ, μέχρι και ο Λιάπης είχε γράψει σχετικό βιβλίο, χωρίς πελατειακές σχέσεις και τέτοια, δεν πάνε ή εκ λάθους ή επί τούτου πιο κάτω. Με μια οικογένεια-παρακράτος, με αυθαιρεσία, σαν αυτή που ανέφερες με τον κατ' οίκον περιορισμό της κόρης τους... με σόγια ολόκληρα να θεμελιώνουν τις πελατειακές σχέσεις και πολιτευτές-φύλαρχους, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για σύγχρονη κοινωνία. Φυσικά το άτομο πρέπει να ακκολουθεί την πεπατημένη και να αποφεύγει την καινοτομία, για να έχει τα πελατειακά ωφελήματα. Η οικογένεια πρέπει να διασφαλίζει την υγιή σωματική και συναισθηματική ανάπτυξη, άλλως το άτομο που θίγεται πρέπει ή να απομακρύνεται, ή να παρεμβαίνουν οι κοινωνικές υπηρεσίες του κράτους και εν ανάγκη η δικαιοσύνη. Και όχι η πολιτεία να στηρίζει την Οικογένεια - Σατραπεία.
