Η χώρα μας έχει δει και καλύτερες μέρες, το θέμα των αδέσποτων όμως ήταν το ίδιο. Η έλλειψη υπευθυνότητας & παιδείας, η άρνηση για στείρωση, η εγκατάλειψη στους δρόμους για να γίνει το ζώο το πρόβλημα άλλων υπήρχε και τότε, άρα ας μην επικαλούμαστε την κρίση για προβλήματα που πάντα υπήρχαν. Όσο για τις κυρίες που κουνούν δασκαλίστικα το δάκτυλο τους προς συνετισμό μας, είναι οι ίδιες που θα κάνουν παρατήρηση και γιατί ταΐζουμε το αλλοδαπό παιδί και όχι π.χ. τα ελληνάκια που πεινάνε, γιατί δίνουμε χρήματα σε οργανισμούς διεθνείς αφού και εδώ υπάρχουν σύλλογοι κλπ. Πρόσφατα, όταν έγινε τηλεμαραθώνειος μια συνάδελφός μου είπε ότι "είναι θράσος" να πληρώνουμε για να εμβολιάζουμε τα αφρικανάκια, ενώ τα δικά μας παιδιά δεν έχουν γάλα. Δεν νομίζω ότι ένας άνθρωπος που τοποθετεί σε "κουτάκια" την φροντίδα και την προσφορά έχει πραγματική αγάπη για οτιδήποτε...