#2 Συμφωνώ με όσους έγραψαν ότι οι γονείς σου τηρουμένων των αναλογιών είχαν μια καλή αντίδραση. Ξέρεις, χωρίς να θέλω να σε θίξω, πιστεύω ότι το πρόβλημα είναι δικό σου. Και εξηγούμαι: Είσαι νέος, πετυχημένος, ωραίος άντρας, έχεις μια καλή σχέση, είσαι οικονομικά ανεξάρτητος. Πού έχεις σκαλώσει; Στο ότι δεν έχεις ή δεν νιώθεις ότι έχεις, την πλήρη αποδοχή για όλες τις πλευρές της προσωπικότητας σου. από τους γονείς σου. Αποδέξου το. Είναι εύκολο; Όχι, λέω ως παθούσα. Θα το καταφέρουμε ποτέ; Άγνωστο. Δεν ξέρω πως κόβεται αυτό το τελευταίο ίχνος του ομφάλιου λώρου και δίνω συμβουλές σε κάποιον τις οποίες εγώ δεν έχω κατακτήσει ούτε στο ελάχιστο. Νομίζω όμως πως πρέπει να αντλείς δύναμη από όσα καλά έχεις στη ζωή σου, τα οποία δεν είναι και λίγα.
