Δυστυχώς αυτό κάνουμε...Αρεσκόμαστε στο να χλευάσουμε (και να εκπλαγούμε από)τον ακραίο πλουτισμό, και κλείνουμε τα μάτια στο άλλο άκρο της απόλυτης φτώχειας και δυστυχίας που μαστίζει τα 2/3 του πλανήτη.Πώς εξηγείται ,άραγε, αυτό ψυχολογικά?