Γράφω τώρα πριν τους τελικούς των οργάνων (όπου σίγουρα θα πάρει τα χρυσά μετάλλια που αξίζει.Παρακολουθώ ενόργανη γυμναστική από πολύ μικρή.Ειδικά οι ασκήσεις εδάφους με τρελαίνουν.Πάντοτε όταν παρακολουθούσα τους αγώνες ένιωθα ότι έβλεπα αθλητές πολύ σκληρά προπονημένους ώστε να ξεπεράσουν τον εαυτό τους.Με τη Σιμόν νιώθω κάτι πολύ διαφορετικό.Αν και προπονείται σκληρότερα από όλους, η μοναδική ενέργειά της πάνω στο ταπί με κάνει να νιώθω ότι δεν παρακολουθώ κάποιο άθλημα αλλά μια θεατρική παράσταση με αρχή, μέση και τέλος.Πέρα από τα απίστευτα αγωνιστικά της προσόντα, διαθέτει μια απαράμιλλα φυσική χάρη, συνδυασμός ο οποίος για μενα την καθιστά ήδη θρύλο της γυμναστικής.Δεν υπήρξε ποτέ μέχρι τώρα γυμνάστρια που να συνδυάζει τόσο αβίαστα τα αθλητικά προσόντα με την πλαστικότητα και την χάρη στην κίνηση.Δε με νοιάζει το αποτέλεσμα.Θέλω απλώς να τη βλέπω να "χορεύει".