#6 .Φίλη Mary,τι να σου πρωτοπεί κάνεις.Κατάφερες να πραγματοποιήσεις ένα σωρό άπιαστα όνειρα φτύνοντας αίμα κυριολεκτικά,και ετοιμάζεσαι να τα πετάξεις όλα στο πυρ το εξώτερον για ποιό λόγο;Η υποτροφία,η έρευνα,οι φίλοι που έχεις,εν τέλει και ο νυν σύντροφος με τι ισοφαρίζονται στην Αθήνα;ΘΑ θέλεις να επιστρέψεις στην Αθήνα;Πριν λίγο καιρό είχες άλλα δεδομένα και πλέον απολαμβάνεις μιας ικανοποιητικής ζωής που έχτισες με μύριους κόπους.Πόσο λογική σκέψη είναι η σκέψη ότι σε δέκα χρόνια προδιαγράφεις ότι θα θέλεις κάτι άλλο;Πώς είναι δυνατόν να το γνωρίζεις;Αγνοείς αυτό που έχεις τώρα και προχωράει κατ ευχήν για μία μελλοντική υπόθεση.Οι προσδοκίες σου για επιστροφή στην Ελλάδα μείον ό,τι έχεις κατακτήσει ως τώρα,είναι δικές σου προσδοκίες; Έχω να σου γράψω λοιπόν το εξής: Θεώρησε τις προσδοκίες ενός άλλου ως δικές σου,και σύντομα δεν πρόκειται να ξεχωρίζεις την Κυριακή από την Δευτέρα.
