Θεωρώ ότι το άρθρο συγχέει δύο ανόμοια πράγματα: αφενός μεν την ευγένεια (υπό την έννοια της ευπρεπούς συμπεριφοράς) με την αβουλία έκφρασης προσωπικής γνώμης: μπορώ να εκφέρω την προσωπική μου άποψη η οποία να είναι κάθετα αντίθετη με του συνομιλητή μου ενώ ταυτόχρονα είμαι απόλυτα ευγενής, το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Είναι άλλο πράγμα να έχω καλούς τρόπους και άλλο να ''κάνω τον καλό'' για να μην κακοκαρδίσω τους άλλους και ''να τα έχω καλά'' όπως συνηθίζεται από πλείστους.
