#3Υπάρχουν λάθη και λάθη. Άλλο η σωματική και λεκτική κακοποίηση που οδηγούν σε ένα διαλυμένο ψυχολογικά ενήλικα και άλλο το να φερθεί ο γονιός λίγο άστοχα σε μερικά θέματα. Λάθη κάνουμε όλοι, καθημερινά μάλιστα. Αλλά τα ασυγχώρητα τα λάθη, τα μεγάλα, είναι αυτά που καθορίζουν το παιδί και διαμορφώνουν τη σχέση του με τον εαυτό του και το γονιό του. Όταν ο γονιός βάζει όρους στο να σε αποδεχτεί και να σε αγαπήσει (πάρε καλούς βαθμούς, παντρέψου όποιον λέω εγώ, τα κιλά σου να είναι αυτά που μου αρέσουν) δημιουργεί έναν προβληματικό, γεμάτο κόμπλεξ ενήλικα. Η άνευ όρων αγάπη και αποδοχή του γονιού προς το παιδί είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να χαρίσει ο γονιός στο παιδί του. Δυστυχώς δεν είναι αυτονόητη.
