#3"Το θέμα είναι ότι λόγω αυτής της έντονης ζωής νιώθω πια πως δεν με συγκινεί τίποτα. Βλέπω τις ερωτικές σχέσεις μακριά από τον παραμυθένιο παραμορφωτικό φακό, έχω σταματήσει να πιστεύω στον θεό και γενικά το ''λούσιμο'' ρεαλισμού που έφαγα όλα αυτα τα χρόνια με στέγνωσε από διάθεση..."νομιζω οτι πρεπει να εμβαθυνεις περισσοτερο στο τι ακριβως ειναι αυτο που σε ξενερωσε η σε απογοητευσε και να δεις αν καπως διορθωνεται.το ξερεις, ειναι βεβαιο.η δεν μας το λες ξεκαθαρα η δεν το λες στον εαυτο σου.αν για παραδειγμα σε απογοητευσαν καποιοι συγκεκριμενοι ανθρωποι, υπαρχουν κι αλλοι, ισως δεν εκανες καλες επιλογες,ή δεν ετυχε να τους γνωρισεις.αν παρα την επιφανειακη απελευθερωση, σε απογοητευει η σταση της κοινωνιας για τον φλεγον θεμα (ξερεις ποιο φλεγον), τοτε εχεις δουλεια να κανεις για αποδεχτεις και να διαχειριστεις την σταση αυτη.πολλες υποθεσεις μπορω να κανω, δεν ειμαι μαγος.αυτο που πιστευω παντως ειναι οτι δεν σε κουρασε η ζωη στα 27.κατι σε απογοητευσε και πρεπει να το βρεις ή παραδεχτεις, και να το διαχειριστεις.
