Δεν θα μιλήσω για την όποια συστημικότητα, αλλά για την διαπροσωπική επαφή. Έχω την αίσθηση πως δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να αισθάνεται, κανείς, ότι οι άλλοι βρίσκονται out of his league και να συναναστρέφεται μαζί τους, με όρους αφ υψηλού. Υπάρχουν μέρη διανοητών, επαγγελματιών, ειδικού ενδιαφέροντος κ.λπ., όπου ο-η εκάστοτε μπορεί να βρεθεί στην διανοητική λίγκα που επιθυμεί -και νομίζει πως ανήκει- και να έχει και την αντίστοιχη ή και μεγαλύτερη «πνευματική διέγερση» to keep her/him 'appy and goin'. Φυσικά και υπάρχουν πιο «χαζοί» από εμάς. Φυσικά υπάρχουν και πιο «έξυπνοι». Το να το παίζει κανείς -μονίμως- έξυπνος στους «χαζούς» και να τους «συσσωρεύει» under her/his belt είναι ένα θέμα, to keep up -μονίμως- με τους «έξυπνους» είναι ένα άλλο.
