#1 "Αν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις, δεν χρειάζονται παιχνίδια, αν παίζονται παιχνίδια, δεν βρίσκεσαι στην κατάλληλη σχέση." Τύπωσε και τοποθέτησε σε περίοπτη θέση την τελευταία φράση της Λένας, μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες για τις σχέσεις. Στην κατάλληλη σχέση βρίσκεσαι όταν είσαι ο εαυτός σου, με τις αδυναμίες, τις απόψεις σου, την ελευθερία να εκφραστείς, χωρίς να αυτολογοκρίνεσαι για να γίνεις αρεστός/η ή για να "κρατήσεις" την σχέση.#2 Με την συναδελφική ιδιότητα της μοναχοκόρης θα σε πληροφορήσω ότι όχι το βάρος του μαγαζιού μόνο, αλλά και άλλα πολλά έχουν πέσει στους ώμους σου αγαπητή φίλη. Φρόντισε να τα διαχειριστείς παίρνοντας την δέουσα απόσταση και αξιολογώντας αντικειμενικά την βαρύτητά τους. Καταλαβαίνεις κι εσύ ότι το θέμα φυσικά δεν είναι το τατουάζ, αλλά το ότι προφανώς η διαχείριση της απώλειας και ο θλίψη της εκτονώνεται (κακώς εννοείται) σ εσένα. #4 Σωστά εντοπίζεις τα ατοπήματα στην συμπεριφορά του φίλου σου, ειδικά τα ψέμματα -ανεξάρτητα της βαρύτητάς τους- είναι ένα στοιχείο που προσωπικά με κάνει να αμφιβάλλω πολύ για την ποιότητα του ανθρώπου που θα ήθελα δίπλα μου, για πολλούς λόγους. Το πρώτο σου αξίωμα είναι μια σημαντική κατάκτηση και μπράβο σου. Όσον αφορά το δεύτερο, ότι δηλαδή κάποιος είναι ικανός να ξανακάνει ό, τι έκανε στο παρελθόν, προσωπικά δεν μένω στο γεγονός καθεαυτό (και αναφέρομαι ευρύτερα, όχι μόνο στην απιστία) αλλά εξετάζω κι άλλες παραμέτρους π.χ. πώς "σερβίρει" το γεγονός σε μια συζήτηση, πώς το αξιολογεί ο ίδιος, εάν έχει αντιληφθεί και αξιολογήσει τις συνέπειές του κλπ. Γενικά δεν είμαι τόσο απόλυτη στο να εάν είναι ικανός να το επαναλάβει ή όχι. Κάποιοι άνθρωποι μαθαίνουν όντως από τα λάθη τους.
