Αγαπητό #6. Είμαι φοιτήτρια στην Πάτρα και μένω κι εγώ στην Αγυιά. Αυτό που πας να κάνεις δεν είναι πρακτικό. Θα πρέπει να αγοράσεις εκ νέου εξοπλισμό για το σπίτι σου τον οποίο θα αναγκαστείς να πουλήσεις μετά το πέρας των σπουδών σου. Θα πρεπει να διαπραγματευτείς με την ιδιοκτήτρια η οποία όσο γλυκιά και να είναι το συμβόλαιο είναι συμβόλαιο και αν το παραβιάσεις μπορεί άνετα να ζητήσει επιπλέον χρήματα για τα χαμένα ενοίκια. Μπορείς να ψάξεις για σπίτια αλλά όταν φτάσεις ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ προ των πυλών η βοήθεια των γονιών είναι απαραίτητη. Άσε που υποθέτω και το άλλο. Το θέμα σου δεν είναι το σπίτι. Γιατί μπορεί το 9 να έρχεται όποτε να'ναι (παιδιά αυτό δεν είναι υπερβολή το λεωφορείο αυτό είναι φάντασμα) και ο προαστιακός καθόλου ευέλικτος αλλά υπάρχουν άκρες. Εγώ 3ο χρόνο πάω τώρα και μια χαρά βολεύτηκα. Το πραγματικό σου θέμα είναι οι δικοί σου. Προσπαθείς να σπάσεις τα δεσμά σου από εκείνους οι οποίοι ομολογουμένως φαίνονται αρκετά απόλυτοι. Αν λες πως είσαι τόσο καλόβολη σίγουρα θα συνήθισες την Αγυιά. Επίσης σίγουρα θα συνήθισαν και οι δικοί σου τον εύκολο χαρακτήρα σου αν όντως είσαι τόσο ευέλικτη όσο αυτοχαρακτηρίζεσαι.Ένα σου λέω. Μην αλλάξεις σπίτι θα χάσεις τζάμπα λεφτά. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να τους ξανανοίξεις κουβέντα με περοσσότερη επιμονή. Να τους δείξεις πως κουμάντο στη ζωή σου κάνεις εσύ, πως δεν είσαι πια 5 και πως η επιρροή τους φτάνει μέχρι ένα σημείο. Ό,τι και να σου πούνε εσύ θα αντικρούεις με λογικά και τεκμηριωμένα επιχειρήματα. Με λίγα λόγια ανάπτυξε την πειθώ σου. Η ανεξαρτησία με τα λεφτά των γονιών σου είναι μνημόσυνο με ξένα κόλυβα. Εκείνοι θα πληρώσουν και για το μεν και για το δε και θα συνεχίσουν να το κάνουν μέχρι να βρεις δουλειά. Στη θέση σου πάντως θα έστρεφα το ενδιαφέρον προς την αγορά κάποιου αυτοκινήτου, που συμφέρει αν μένεις Αγυιά γιατί βρίσκεις εύκολα παρκάρισμα. Απ'ότι σε κόβω πρέπει να προέρχεσαι από ευκατάστατη οικογένεια οπότε δε θα ναι τόσο τραγική η απόκτηση ενός τουτού και ούτε κανένα χαϊβάνι είσαι (όπως θα λεγε και ο παππούς μου). Άσε που θα σου μείνει και μετά το πτυχίο οπότε θα κάνει την απόσβεσή του (σε αντίθεση με τα έπιπλα) και η βενζίνη δε θα ναι πολλή εφ'όσον οι αποστάσεις στην πάτρα είναι πολύ μικρές με μεταφορικό μέσο. Άλλη εναλλακτική θα ήταν ένα ποδήλατο ή ένα μηχανάκι όπου με μία αλυσιδούλα το παρκάρεις χωρίς κίνδυνο κλοπής και γυρίζεις σπίτι σου όποτε γουστάρεις. Η πραγματική ενηλικίωση δεν είναι πάντοτε το να κάνεις το αντίθετο από το οποίο λένε οι γονείς σου αλλά να ζυγίζεις τα δεδομένα και να επιλέγεις την πιο συμφέρουσα και ώριμη λύση. Εξακολουθώ να επιμένω πως το πρόβλημα είναι βαθύτερο από το σπίτι οπότε επικεντρώσου στη βελτίωση και ωρίμανση της σχέσης σου με τους γονείς σου η οποία θα φέρει καρπούς μακροπρόθεσμα.Υ.Γ.: Για όσους την κράζετε για το ότι έρχεται η μητέρα της στην εξεταστική: παιδιά, ολωνών οι γονείς έρχονται κάποιες μέρες στην εξεταστική (εφ'όσον η απόσταση είναι κοντά). Δε σημαίνει πως η μητέρα σου θα σου κρατήσει το βιβλίο να της τα λες απέξω ή θα γίνει σκλάβα σου. Απλώς μπορεί να σε βοηθήσει με λίγο φαγητό για τις επόμενες μέρες ή πλύσιμο πιάτων ενώ εσύ παλουκώνεσαι ανελλειπώς στην καρέκλα, και όλο αυτό ίσως για ένα Σ/Κ. Έχω περάσει εξεταστικές με επίσκεψη και εξεταστικές μόνη μου και σας λέω πως το να διαβάζεις δίπλα σε μία στίβα άπλυτα ταπερ, πιάτα και μια σκουπιδοσακούλα αγκαλιά δεν είναι και πολύ ευχάριστο. Όσοι μπορείτε/μπορέσατε να το κουμαντάρετε μπράβο σας εγώ ζήτησα και τη βοήθεια του κοινού (aka Μανούλα xD).
