Με αφορμή τις ερωτήσεις 5 και 7: Νομίζω ότι είναι προφανές ότι οι περισσότεροι σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό είμαστε επηρεασμένοι από την πατριαρχία. Ακόμα κι αν βάλεις κάποιον κάτω σε μία συζήτηση και με το ζόρι σου δώσει όλες τις σωστές απαντήσεις, αυτό σημαίνει ότι δεν επηρεάζεται από την πατριαρχία? Τί νόημα έχει, αγαπητή φίλη, να προκαλείς το φίλο σου για να τον εξαναγκάσεις να αλλάξει ιδέες ή στην προκειμένη περίπτωση να ξεπεράσει την ανασφάλεια που του προκαλεί το να πάρει στα σοβαρά μια γυναίκα που έχει πάει με πολλούς άνδρες? Ο φίλος σου έχει γνωρίσει τέτοιες γυναίκες και τις απέρριψε επειδή είχαν πάει με πολλούς? Δεν γίνονται τόσο αυτόματα αυτά τα πράγματα, δυστυχώς. Η "κατήχηση" στο φίλο σου και το Free the Nipple σαν κίνημα είναι μια χαρά και καλώς κάνουν και υπάρχουν. Η πατριαρχία όμως βρίσκεται κρυμμένη σε τόσα άλλα πράγματα κάθε μέρα. Έχεις πάει σε συνάντηση με πελάτη και να αισθανθείς ότι αν δεν υπάρχει και ένας άνδρας συνάδελφος δεν σε παίρνουν στα σοβαρά? Σε έχουν αποκλείσει άνδρες συνάδελφοι από μία επαγγελματική συζήτηση γιατί θέλουν να τα πουν ....μεταξύ τους? Σε έχει αντιμετωπίσει με προκατάληψη άλλη γυναίκα επειδή δίνεις μια συγκεκριμένη εντύπωση....ως γυναίκα? Έχεις πιάσει εσύ τον εαυτό σου να περιμένεις συγκεκριμένα πράγματα από το σύντροφό σου, μόνο και μόνο λόγω του φύλου του? Και δεν εννοώ φυσικά να σου ανοίγει την πόρτα και άλλα τέτοια.....Δυστυχώς είναι πιο δύσκολο και πιο περίπλοκο από ό,τι φανταζόμαστε. Πιο δύσκολο είναι να εντοπίσεις αυτά τα στοιχεία στη ζωή σου. Όχι να αποστομώσουμε τη φίλη των γονιών μας ή το φιλαράκο μας.
