#6 Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι εφόσον είσαι τόσο καλή όσο λένε οι καθηγητές σου και μάλιστα οι τωρινοί σου εργοδότες ενθουσιάστηκαν από τη δουλειά σου, δεν βρήκες τόσα χρόνια μια δουλειά στην πόλη σου ώστε να εξασφαλίσεις ένα μικρό κεφάλαιο είτε για τα δίδακτρα του μεταπτυχιακού είτε για τον πρώτο καιρό σου στην Αθήνα. Ειλικρινά δεν το λέω ειρωνικά, ούτε αμφιβάλλω ότι είναι δύσκολη η εύρεση εργασίας στις μέρες μας, απλά επειδή τυχαίνει να είμαι πάνω κάτω στην ηλικία σου (και κατ' επέκταση ο κύκλος μου απαρτίζεται από άτομα ίδιας ηλικίας) κι επειδή τυχαίνει να έχω φίλους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, έχω δει ότι επαρχία τουλάχιστον, οι εκπαιδευτικοί (αν μάλιστα είναι καλοί) ακόμη μπορούν να βγάζουν τα προς το ζην. Πολλοί μάλιστα δουλεύουν μέχρι τα 26-27 και μετά έχοντας μαζέψει κάποια χρήματα και συνεχίζοντας τη δουλειά παρακολουθούν εξ αποστάσεως μεταπτυχιακά (υπάρχουν πολύ καλά και σε Ελλάδα και σε εξωτερικό-αν ψάξεις θα βρεις (και πέραν του ΕΑΠ). Ξέρω παιδιά που στα 27 έχουν αρχίσει διδακτορικό και δουλεύουν σε απαιτητικές δουλειές. Κι όπως είπε και η Λένα, άνθρωποι με παιδιά συνεχίζουν τις δουλειές τους.Από τη στιγμή που δεν έχεις άλλες υποχρεώσεις (π.χ. να συντηρήσεις τους γονείς σου), με προσπάθεια και υπομονή θα τα καταφέρεις!