Μα, τι να κάνεις την πρόσβαση στο internet όταν οι προσλαμβάνουσες κι όλα τα υπόλοιπα π.χ. σε οδηγούν σε πολύ συγκεκριμένους τροφοδότες ψεκασμένων μυθολογημάτων? Δεν αντιλέγω ότι μπορεί να υπάρχει καποια προδιάθεση σε μια τελοσπαντων προβληματική κριτική σκέψη, αλλά η συνεχής ανατροφοδοσία με πληροφορία "σκουπίδι" που φυσικά δεν γίνεται αντιληπτή ως τέτοια επιτείνει έναν φαύλο κύκλο.Επίσης η εξίσωση των πραγμάτων δεν μένει καθόλου σταθερή και παρά την διαχρονική διαστρωμάτωση, εκτός κι αν θεωρούμε ότι η οικονομική κρίση, η ανεργία, η κρίση ταυτοτήτων- το "λαβωμένο" εθνικό ego, η συσσώρευση ταλαίπωρων ανθρώπων αλλοεθνών, συν η πολιτικη κ ιδεολογική συνοθηλευματική πραγματικοτητα δεν είναι "αρκετά" στο να ωθήσουν αρκετούς στην απαξίωση κ στο στόμα επειτήδιων "messias" ή στο ταμπουρωμα πίσω από "παραδοσιακές αξίες" (when everything else seems lost). Δεν μου φτάνει το "μα, υπάρχουν άνθρωποι φτωχοί που δεν έγιναν ρατσιστές" χαίρω πολύ χαιρόπουλος και υπάρχουν αντίστοιχα πολλοί που έγιναν, οπως υπάρχουν άνθρωποι με ευνοημένο περιβάλλον που δεν έχουν κανέναν εμφανή "λόγο" να είναι/γίνουν ρατσιστές. Όμως πες μου αν πχ είναι το ίδιο να έχεις μεγαλώσει από πάππου προς πάππο σε μια οικογένεια λαϊκιά στα ταμπούρια ξερω γω, οπου ο πατέρας σου σε κράζει για αδέρφω, αν φορέσεις tshirt πορτοκαλί (αν σας φαίνεται τραβηγμένο το παράδειγμα, try again) με μία οικογένεια που θα στήριζε τα βήματά σου να πας να ανοίξεις τους οφθαλμούς σε παν/μια σε ελλάδες και εξωτερικά κλπ κλπ.Μερικές φορές το να είσαι large έχει γίνει κατόπιν πολυ κόπου, μερικές φορές όχι. Ο απομονωτισμός δεν νομίζω ότι οδηγεί σε τίποτα καλό, ειδικά όταν σημαίνει πως το μόνο που απομένει θα είναι συγκοινωνούσα επαφή "ομοϊδεατών" και ενίσχυση των αρνητικών sentiments.