Και άλλη μια βερσιόν από φίλο -δεν είναι όλες οι δουλειές ίδιες "Σκληρόπετσος γίνεσαι όταν εκτίθεσαι σε συνθήκες αναγούλας, πόνου, αποστροφής, ταμπού. πχ νεκροθάφτες... γιατροί... πάνω απ' το πτώμα που εσύ λιποθυμάς, κάνουν τσιγαράκι, τρώνε, αστειεύονται. εκαβ, πυροσβέστες... πάνω απ' τα τρακαρισμένα σώματα ή τα καμένα ή τα χειρουργημένα, λένε τον πόνο τους, τα δικά τους κλπ. ...ε, αν βγάλεις και 100 φουσκωμένα σώματα από πνιγμό, αγνοούμενα στη θάλασσα μέρες και αγνώριστα και λίγο δαγκωμένα απ' τα ψαράκια ή αν σφυρίζουν σφαίρες γύρω σου νύχτα σε κανα σύνορο, νομίζω ότι γίνεσαι σκληρόπετσος με άλλη μια περίπτωση καθημερινής τραγωδίας-ναυαγίου, που θα μπορούσαν να είχαν πεθάνει κ από βόμβες στη χώρα τους, πριν προλάβουν να σκάσουν τα χιλιάρικα στον τούρκο να τους περάσει σώους στην ευρώπη, δλδ στο φαρμακονήσι, στα ίμια, στον έβρο, παντού και αυτός τους τάζει σωσίβια και παπαρούνες."