Εγώ καλή μου, με τέτοιο υφάκι που έχεις, αν σε είχα υπάλληλο θα σε απέλυα από την πρώτη μέρα κι ας πλήρωνα όσο-όσο αποζημίωση. Θα σου έδινα κι ένα χαρτζιλίκι να μην ξαναπεράσεις μπροστά από το μαγαζί μου. Μια χαρά θα τα κονομούσες. Στο μόνο που ήταν άκυροι οι εργοδότες ήταν στα πενιχρά λεφτά και στο ότι δεν σου έκαναν πρόσληψη. Για τα λεφτά όμως σου είπαν πόσα θα είναι πριν συνεργαστείς, δεν σε έκλεψαν, έτσι; Εσύ νομίζεις ότι πας εκεί να εκφράσεις τις καλλιτεχνικές σου ανησυχίες και να εκφραστείς όπως γουστάρεις; Πας εκεί να κάνεις ό,τι σου λένε. Τί μιζέρια! Όταν δούλευα υπάλληλος έβλεπα πολλές σαν εσένα και αηδίαζα. Αυτό σου δίνουν. Το θέλεις; μείνε. Οχι; Φύγε βρε κούκλα μου. Και κόψε το υφάκι.