2. ετυχε να περασει κι απο τα δικα μου "χερια" αναλογος χειριστικος διευθυντης. δεν τον αφηνα σε χλωρο κλαρι. τον εβριζα μπροστα του και μπροστα στους υπαλληλους τους οποιους εβαζε "λογια" αναφεροντας τα και τον ξεφτιλιζα με καθε ευκαιρια. μπορουσε να με διωξει; ναι, πολλες φορες μου φωναζε να φυγω αλλα δε με ενοιαζε. πρωτα γιατι ημουν αψογος στη δουλεια μου και δευτερον γιατι δεν ειπα ποτε ψεμματα. τελικα εγω εμεινα και παραμενω και ανεβηκα κι εκεινος πηγε σπιτι του.τι θελω να πω; μη σε νοιαζει ο καθε ανωριμος μπεμπης που νομιζει οτι η δουλεια ειναι η αλανα που παιζει με τους φιλους του. δωσε τις μαχες σου οταν ξερεις πως εχεις δικιο. οταν θα ξαναβρισει τον υπαλληλο που αναφερεις, πες του κοφτα να παει να τα πει μπροστα του και να μην κλαιγεται στους αλλους για τις δικες του ανεπαρκειες. ετσι εκανα κι εγω και δεν το μετανιωσα ποτε. επισης πρωτα τον εβριζα μπροστα του και μετα στους απο πανω του (πολλες φορες μπροστα του παλι για να τα ακουει) το αποτελεσμα; γιναμε φιλοι και βγαιναμε για μπυρες. γιατι με συμπαθησε επειδη τον εμαθα να ειναι πιο σωστος και πραγματικα ελπιζω στην επομενη δουλεια του να γινει καλυτερος και να εξελιχθει σωστα.
