Σ'έναν γάμο πηγαίνουμε στολισμένοι και πολύχρωμοι, γελάμε, χορεύουμε και ευθυμούμε, ως ένδειξη σεβασμού και συντονισμού, προς και με την ημέρα χαράς στην οποία προσκληθήκαμε να πάρουμε μέρος. Σε μια κηδεία δεν μας προσκαλούν, πηγαίνουμε για να δείξουμε στους οικείους ότι ο αποθανών πέρασε και ακούμπησε. Είναι μια μέρα λύπης, γι'αυτό δεν πάμε πολύχρωμοι, γιατί δεν είμαστε εκεί για να τραβήξουμε τα βλέμματα, να ξεχωρίσουμε. Σεβόμαστε την τελευταία ημέρα ενός ανθρώπου πριν εξαφανιστεί για πάντα από τα μάτια μας και συντονιζόμαστε με τη θλίψη που προκαλεί αυτή η σκέψη σ'εκείνους που τον αγαπούν. Και το κάνουμε όσο πιο αθόρυβα μπορούμε.Κατά τα άλλα με κάλυψε η Ίρις. Maggie, τα συλλυπητήρια μου, να είσαι καλά και να τον θυμάσαι πάντα με αγάπη.