Εμένα με συγκίνησε το κείμενο. Τίποτα δε συγκρίνεται τελικά με το να έχεις δίπλα σου τον άνθρωπό σου. Και αυτό το αντιλαμβάνεσαι επώδυνα όταν έχεις λύσει το επαγγελματικό ζήτημα. Μπορεί να ζεις μια "ονειρεμένη" ζωή έξω, αλλά όταν γυρνάς σπίτι, θα είσαι πάντα μόνος σου... και χωρίς μάσκα...