Έγραψα ήδη: «Απ' τη στιγμή που δεν ξέρουμε τι είναι αλήθεια και τι ψέματα, και σε τι ψυχολογική κατάσταση βρίσκεται ο πατέρας, αλλά και ποια η σχέση του ζευγαριού (θέλουν να πληγώσουν ο ένας τον άλλον, να εκδικηθούν για κάτι άσχετο; τι;) είναι μάλλον ανούσιο να μεταδίδουμε την είδηση σα να έχει οποιοδήποτε ειδησεογραφικό κύρος.»Δεν υποστηρίζω ότι ο άντρας είναι παρανοϊκός ή ζηλιάρης κλπ, όπως δεν υποστηρίζω και ότι η γυναίκα τον απατούσε. Λέω ότι επειδή δεν γνωρίζουμε την αλήθεια, καλό είναι να μην πιστεύουμε τυφλά τη μία πλευρά και να μην παθιαζόμαστε. Κατά τα άλλα, αν ο άντρας φέρθηκε έτσι, ακόμα και αλήθεια να είπε, ήταν απαράδεκτος.