Κοιτάξτε όσο και να το φιλοσοφήσουμε ξέρουμε πολύ καλά ότι το πνεύμα και το γράμμα του νόμου υποννοεί ότι ο επιβάτης που πλήρωσε το εισιτήριο είναι αυτός που έχει δικαίωμα να το χρησιμοποιήσει, για όσο χρόνο θέλει μέχρι το χρόνο που έχει μέγιστο δικαίωμα να το πράξει. Όλα τα άλλα είναι ανοησίες, και δεν είναι δυνατόν να γίνονται παραλληλισμοί με άλλου είδους δικαιώματα, καθένα είναι ξεχωρίστό. Αλλιώς κι εγώ ξέρω να σας αναφέρω χίλια δυο παραδείγματα. (πχ Νοικιάζω δωμάτιο σε ξενοδοχείο, έχω δικαιώμα να φύγω στις 12 το μεσημέρι, αν φύγω στις 7 το πρωί μπορώ να δώσω εγώ το δωμάτιο σε έναν άσχετο να μείνει μέχρι τις 12;)..Δε μπορούμε να θέλουμε και ποιοτικές συγκοινωνίες, και συγκοινωνίες να έρχονται στην ώρα τους, και φθηνά εισιτήρια και χαμηλούς φόρους και να ερμηνεύουμε τους νόμους κατά πώς μας βολεύει...