#7Όπως πολύ σωστά επισημαίνεται από την Λένα "Ο σεξισμός και τα συντηρητικά αντανακλαστικά είναι μάλλον σε άνοδο".Αρκεί μια ματιά στα διάφορα "απόρρητα" Πανεπιστημίων στο Facebook ή και στις στήλες της Lifo με μικρό δείκτη ηλικίας για να το διαπιστώσει αυτό κανείς. Θλίψη και πίκρα για το πού οδεύουμε. Όλο αυτό είναι μια μεθόδευση του συστήματος για να ξαναχώσει τις γυναίκες στον παραδοσιακό τους (πες με πατριαρχικό) ρόλο εν όψει κρίσης και σκληρότερου καπιταλισμού, ενοχοποιώντας εκ νέου την μόνη κινητήριο δύναμη που μας κάνει να νιώθουμε ελεύθεροι κι ανίκητοι: τον έρωτα και το σεξ. Και να μας κάνει όλους μαντρωμένους και εφησυχασμένους στα δεσμά μας. Ο διαχωρισμός "εύκολη" και "δύσκολη" (όπου υποτίθεται αποδίδεται μεγαλύτερη "αξία" στην δεύτερη) είναι το ευκολότερο και σιγουρότερο μέσο για να υποβιβαστούν όλες οι γυναίκες (κι οι άντρες που το χαύουν) κάνοντας το ερωτικό μοίρασμα της ηδονής από πολύτιμο δεσμό ένα ανταλλακτικό εμπόριο χαμερπούς συνδιαλλαγής...Το θέμα είναι ότι δεν οφείλει καμμία γυναίκα, ούτε στις φίλες της, ούτε στους παρτνέρ της, κάποια ειδική εξήγηση ή αιτιολόγηση για το πώς λειτουργεί σεξουαλικά. Λειτουργεί έτσι γιατί λειτουργεί έτσι! Δεν υπάρχει γιατί και πώς. Τις μεν φίλες δεν τις αφορά καν, κι αν οι εκμυστηρεύσεις γίνονται με σκοπό την ανταλλαγή έγκριτων πληροφοριών, φοβούμαι ότι μάλλον λάθος πληροφόρηση θα λάβει κανείς. Το ράδιο-αρβύλα δίνει και παίρνει.Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί η εξομολογούμενη περιμένει παραδοχή κοινών πρακτικών ερωτισμού από τις φίλες. Είναι ηλίου φαεινότερου ότι οι περισσότερες γυναίκες διστάζουν να παραδεχτούν απλά πράγματα, ακριβώς επειδή έχουν γαλουχηθεί να είναι ενοχοποιημένες για τα γούστα τους (και γι'αυτό τους παίρνει καμμιά δεκαετία να βρούν τον εαυτό τους σεξουαλικά οπότε μικρές πασχαλίτσες που αργείτε να πάρετε μπρος κάνετε πολύ άσχημα), αλλά κυρίως επειδή έχουν επηρρεαστεί από την πρώτη παιδική ηλικία ότι η "σοβαρότητα" με την οποία θα αντιμετωπιστούν έχει να κάνει με το πόση συμμόρφωση στην νόρμα θα επιδείξουν στα θέματα που άπτονται του μ#$#νιού τους. Ποιά θα είναι αυτή που παραδεχτεί ότι της αρέσει το πρωκτικό (και δεν "εξαναγκάζεται" και καλά από τον φίλο της για να μην τον χάσει) ή χρησιμοποιεί δονητή για την ικανοποίησή της ή έχει σαδομαζό προτιμήσεις κλπ; Μόνο σε περιπτώσεις υπερβολικά ειλικρινών κολλητών το φαντάζομαι, και πάλι σε ηλικίες μάλλον άνω των 24. Τους δε παρτνέρ τους αφορά μόνο στο κομμάτι του να αιτηθεί επικοινωνιακά η γυναίκα αυτά που την ικανοποιούν στο κρεβάτι. Αν δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ανταποκριθούν δεν υπάρχει και λόγος περαιτέρω επαφών. Είναι απλά χάσιμο χρόνου κι ενέργειας. Ο αισθησιακός άνθρωπος, κι αυτός που θέλει να εξερευνήσει τα όριά του, άλλωστε, φαίνεται από μια πληθώρα παραγόντων και "δεικτών", οπότε με λίγο ένστικτο κι αρκετή συναισθηματική νοημοσύνη η φίλη μας θα αρχίσει να εντοπίζει τις καλές περιπτώσεις σε σύγκριση με τις λιγότερο καλές. (Τώρα κάνει μάλλον λιγότερο καλές επιλογές, ίσως δέσμιες του "τι θα πει ο κόσμος" κι από την άλλη πλευρά.)Όπως την μισογυνική θέαση της γυναικείας σεξουαλικότητας ως κάτι που αποδίδεται στον "εκλεκτό" μόνο. Ένας άντρας με σιγουριά στον εαυτό του και τις ικανότητές του δεν χρειάζεται "εύσημα" ότι "κατάφερε" την τάδε ή την δείνα. Αν κοκορεύεται αριστερά-δεξιά απλά "δεν κάνει" το παλικάρι για το άθλημα! Στα αυτιά μιας γυναίκας δεν ακούγεται μόνο ως το αντίθετο του gentleman, αλλά και ως η πεμπτουσία του ελλιπούς εραστή (τύπου φαντάσου τι ανυδρία έχει πέσει που χαίρεται τόσο που πήδηξε). Αλλά ακόμα κι αν κάποιος δεν έχει το τακτ να κρατήσει το προσωπικό σε προσωπικό επίπεδο ιδιαίτερα στον χώρο εργασία όπου όντως είναι κακή ιδέα η σύναψη προσωπικών σχέσεων (ποιόν αφορά τέλος πάντων αν η Κικίτσα φτιάχνεται να στραπονάρει τον συναινούντα Στελλάκη;) η αναμετάδοση της πληροφορίας δεν μειώνει την αξία της Κικίτσας ή του Στελλάκη. Μειώνει την αξία πρωτίστως του αναμεταδοτή. Όπως -υποτίθεται ότι- είπε η Eleanor Roosevelt : "Great minds discuss ideas. Average minds discuss events. Small minds discuss people."Καιρός να απενοχοποιηθούμε πρώτοι εμείς. Κι έτσι ίσως μπορέσει κι "η κοινωνία". Εμείς άλλωστε είμαστε η κοινωνία.
