#7 Έχω μια τέτοια φίλη. Τα τελευταία 10 χρόνια το'χει μεγάλο καημό να κάνω Εγώ παιδί. Την πρώτη φορά που μου πέταξε την πέρλα της ήταν κάτι του τύπου "άντε πότε θα τελειώσεις με τη σχολή, πρέπει να παντρευτείς, να κανεις και κανένα παιδί!", ούσα εγώ φοιτήτρια στο εξωτερικό. Η ίδια δε σπούδασε τίποτα. Είχα μείνει λίγο άφωνη, δεν της απάντησα, μόνο σκέφτηκα "ναι άλλη κάψα δεν ειχα τώρα". Θύμωσα όμως που δεν της απάντησα, και αυτή εμφανώς χάρηκε που μου έτριψε στα μούτρα αυτό μου το μειονέκτημα. Μετά από καιρό μου το ξαναείπε "αντε πρεπει να κανεις και κανένα παιδί,τι περιμένεις!". Πρέπει να ήμουν γυρω στα 23 τότε, της λέω "περιμένω γιατί πρέπει και θέλω να πάρω πρώτα το πτυχίο μου, μετά ελπίζω να βρω έναν αξιόλογο άνθρωπο και όχι τον πρώτο τυχοντα και ίσως κάνουμε και παιδιά. Ενταξει εσυ δεν μπορείς να το καταλάβεις γιατί δεν έχεις σπουδάσει, δεν πειράζει!" Νομίζω ότι είδα κάτι φωτιές να πετάγονται απ'τα ματια της. Κι όμως δεν πτοήθηκε. Σχεδόν πάντα όταν θα βρεθούμε θα μου τονίσει την ανωτερότητά της αφού η ίδια ειναι μάνα κι εγώ όχι. "Πόσο σας βγήκαν οι διακοπές φέτος;", "τόσο", "ε, αν δεν έχεις άλλες υποχρεώσεις, παιδιά δηλαδή..", "ναι ευτυχώς δεν έχουμε άλλες υποχρεώσεις προς το παρόν και μπορούμε να ταξιδεύουμε! Τωρα ψάχνουμε για κανένα χειμερινό ταξιδακι στο εξωτερικό!" Λυπάμαι αλλά δεν έχω όρεξη να φορτώνομαι τα κομπλεξ του καθενός. Μην τις αφήνετε, να απαντάτε αναλόγως.