Πραγματικά με γοητεύει αυτή η ελευθερία επιλογών. So many choices! Αλλά και πάλι λείπουν μερικές. Ας πούμε δε μπορώ να τους πυρβολίσω; Είμαι γυναίκα πράμα, δεν είναι τόσο απλό να τους αποκεφαλίσω. Δεν το'χω με το τσεκούρι, έχω και tennis wrist. Να μη σκοτώσω κι εγώ έναν γκέι να φχαριστηθώ; Άκαμπτους τους βρισκω λίγο.Σοβαρά τώρα, έχει καταντήσει γελοίο το πόσα ανεχόμαστε να δηλώνει -και ενίοτε να κάνει- κάποιος, από φόβο μη μας κατηγορήσουν για θρησκευτική καταπίεση ή ρατσισμό.Ανάμεσα στο Ωραιόκαστρο -που φοβούνατι μην κολλήσουν Ισλάμ από σωματίδια στον αέρα- και στο "σφάξε με πασά μου ν'αγιάσω, αμάρτησα ο δυτικός, ό,τι κι αν μου κάνεις δίκιο θα'χεις" πρέπει να υπάρχει μια μέση οδός...