Ίρις δεν είμαι σίγουρη ότι συμφωνώ.Αν μιλάμε για πολύ μικρά παιδιά,πρέπει να προσέχει κανείς.Η μεταφορά του πένθους στο σπίτι δεν νομίζω ότι είναι τρομερά καλή ιδέα.Το να μαυρίσει κάποιος το περιβάλλον του,ή να αφεθεί να βουλιάξει στο πένθος δεν τον βοηθάει και σίγουρα δεν βοηθάει και τα πιτσιρίκια.Καλό θα είναι να μάθουν ότι η ζωή δεν είναι μόνο γέλια και χαρά,αλλά επειδή απορροφούν τα πάντα από το περιβάλλον,προσέχουμε πολύ σε παρόμοιες καταστάσεις.Η φίλη που έστειλε την ερώτηση είναι προφανώς πολύ κουρασμένη και σωματικά.Αυτό ,σωρευτικά με το γεγονός,είναι πολύ επιβαρυντικό. Οφείλει να φροντίσει να ξεκουραστεί οπωσδήποτε, μετακυλίοντας κάποια πρακτικά στο σύζυγο για ένα διάστημα.Αυτό θα ήταν ίσως ανακουφιστικό.Στο θέμα της διάθεσης θα επιμείνω πάντως.Και η καλή και η κακή διάθεση είναι εξόχως μεταδοτικες, μεταβίβαση λέγεται αυτό.Τα παιδιά θα μπορούσαν να την βοηθήσουν να βγει από την θλίψη.Είναι από την φύση τους χαρούμενα ,αισιόδοξα,αστεία και γεμάτα ενέργεια,δεν γνωρίζω βέβαια τα παιδιά της,αλλά,ας το δει κι έτσι.Η ζωή συνεχίζεται.Ορισμένα θέματα χρειάζονται τον χρόνο τους για να τα επεξεργαστεί κάποιος,ούτως ή άλλως δεν λύνονται ασκαρδαμυκτί και θα ήταν σώφρων ενδεχομένως να προσπαθήσει να συνεχίσει την ρουτίνα ,όσο μπορεί,ως θεραπεία.Ο καθένας βέβαια,όπως νιώθει,εκ του μακρόθεν συζητάμε ,οπότε τα περιθώρια αντικειμενικής εκτίμησης είναι (σχετικά)μικρά.
