#2Το ερώτημα αυτό επανέρχεται από νεαρούς άντρες και πραγματικά δεν είναι τόσο ακατανόητο. Εφόσον η διαδικασία του φλερτ τη σήμερον ημέρα περνάει από την τεχνολογία (μέσω social media και SMS) λογικό είναι ότι κρίνεται κανείς επί του (όποιου) γραπτού λόγου. Κι όπως γνωρίζουμε κι από το σχολείο οι περισσότεροι χωλαίνουν σ'αυτόν. Με λίγες άνευρες ατάκες ή αντίθετα με κάποιες χύμα ή τελείως κλισέ κανείς δεν "έβγαλε γκόμενα". Θέλει άλλα ταλέντα. Κι αυτά λίγοι τα διαθέτουν. Παλαιότερα που η προσέγγιση γινόταν δια ζώσης υπήρχαν μεν κάποια στερεότυπα που άγγιζαν την ενόχληση (σεξιστικά δηλαδή), αλλά η διαδικασία είχε μια αύρα προσωπική. Τον έβλεπες τον άλλον και έκρινες. Επίσης φαινόταν η όποια δική του πίστη του στο πέσιμο ή όχι, ενώ μέσω του γραπτού λόγου αυτή η απόχρωση χάνεται ολότελα. Επιπλέον το φλερτάρισμα μέσω τεχνολογίας δίνει και μια (ψευδή ίσως) αίσθηση ανέναης προσφοράς. Δεν είσαι εσύ, θα είναι ο άλλος. Ένα σκρολ αριστερά δεξιά με το δάχτυλο στο κινητό και ένα ατελείωτο rolodex προσώπων ξετυλίγεται. Σαν να παραγγέλνεις delivery. Μοιραία επομένως η έμφαση είναι μηδαμινή και χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Αυτό ισχύει και για τα δύο φύλα. Το γιατί οι άντρες παραπονιούνται ότι οι γυναίκες έχουν γίναι απαιτητικές φαντάζομαι έχει να κάνει με το ότι οι σκάβοι ξύπνησαν, πατριαρχία, μπλα μπλα μπλα. Τα ξέρουμε. Και σίγουρα ισχύει. Επιπλέον η τσόντα λειτουργεί αμφίδρομα. Όχι μόνο ικανοποιεί το αντρικό μάτι αλλά δημιουργεί προσδοκίες και στο γυναικείο. Πάντως αυτό που ακούω από άντρες του κύκλου μου είναι "είναι η εποχή των αντρών" με την έννοια της ατελείωτης προσφοράς και εύκολης "λείας" αν κάποιος το επιθυμίσει και αποφασίσει. Και πρόκειται για αξιόλογους σοβαρούς ανθρώπους, όχι τίποτα πέφτουλες ή λιγούρια. Άρα κι ο εξομολογούμενος νεαρός κάτι λάθος κάνει. Ίσως αυτό με τον γραπτό λόγο...ή στοχεύει έξω από τα κυβικά του.
