Δεν αναφέρομαι μόνο στους δημοσίους υπαλλήλους, αυτή τη θλιβερή συνομοταξία βολεμένων αρπακτικών. Αναφέρομαι (και) σε ανθρώπους του μόχθου, οι οποίοι πίστεψαν σε μία γελοία αφήγηση, σε συνταξιούχους που πίστευαν ότι θα τσεπώσουν κάτι παραπάνω την ώρα που η χώρα είχε χρεοκοπήσει και τα ταμεία αιμορραγούσαν, σε εκδότες εφημερίδων, sites, περιοδικών που νόμισαν ότι κάτι θα κερδίσουν παίζοντάς το αντίσταση και "πολίτευμα", συντασσόμενοι με την Αριστερά, σε όλους αυτούς τους "λίγους" που ένιωσαν ότι παίρνουν αξία αν συνταχθούν με τους τραμπούκους της αριστεράς (κυρίως). Όλο αυτό το "τίποτα" δεν υπάρχει πια. Το έφαγε η Αριστερά των μειώσεων συντάξεων, των 100 δις επιπλέον χρέος σε 10 μήνες, των 9 δις ληξιπρόθεσμων, του ελέγχου των ΜΜΕ, του Πολάκη, της Γεροβασίλη, του Παππά και του Παπαδραχμούλη. Όλοι αυτοί δεν υπάρχουν πια. Είναι ζόμπι χωρίς συνείδηση. =================