Το πιο φριχτό έγκλημα είναι να κατονομάζεις τον βιασμό φριχτό έγκλημα και με αυτό τον τρόπο να περνάει στο μυαλό σου στην σφαίρα των εγκλημάτων που δεν συμβαίνουν συχνα.Μπορώ εύκολα να σκεφτώ πολλά εγκλήματα που έχουν συμβεί και είναι πιο φριχτά απο το βιασμό , η διαφόρα τους απο τον βιασμό είναι πως αυτά συμβαίνουν σπάνια , ελαχιστες φορές στην παγκόσμια ιστορία. Αυτό που κάνει τον βιασμό φριχτό, πέρα απο την πράξη αυτή καθεαυτή, είναι η συχνότητα με την οποία συμβαίνει, χωρις καν να το ξέρουμε , χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε και η αδιαφορια των ανθρώπων οχι μονο οταν αυτό συμβεί αλλά και πριν συμβεί , το οτι αρνούνται να αναγνωρίσουν ένα βιασμό όταν αυτός ουσιαστικά ξεκινά μπροστά στα μάτια τους. Οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν τον βιασμό , λένε σιγα μην τύχει , γιατι πιστεύουν οτι είναι κάτι σπάνιο. Πρέπει να μάθουμε οτι είναι κάτι που συμβαίνει συνέχεια , πρέπει το να αναγνωρίσουμε σαν κάτι που μαστίζει την κοινωνία μας και να κανουμε κατι για αυτο. Οχι να πουμε "πωπω φριχτο εγκλημα , νταξει ας παω για κανα καφε τωρα".Ο βιασμός είναι ένας καρκίνος της κοινωνίας μας και όσο συνεχίζουμε να τον αντιμετωπίζουμε σαν να είναι ο έμπολα , όσο πιστεύουμε πως είναι κάτι μακρινό και σπάνιο , τόσο θα καθυστερεί η αντιμετώπιση του προβλήματος. Προφανώς θα πρέπει οι βιαστές να υποστούν τις συνέπειες, και η ατιμωρησία είναι ένα απο τα άλλα προβλήμα που περιτρυγιριζουν τον βιασμό , αλλά δεν φτάνει να αντιμετωπίζουμε το σύμπτωμα , πρέπει σε κάποια φάση να αναγνωρίσουμε και να καταπολεμήσουμε την αιτία.