Η Χιλαρι Κλίντον ίσως να μην ειναι η ιδανική υποψήφια . Δεν εμπνέει τον ενθουσιασμό του Obama το 2008 και επιπλέον ειναι μυστικοπαθής με τον τύπο (λογικό άμα κανείς σκεφτεί οτι βρίσκεται στο κέντρο της προσοχής επι 25 χρόνια και πολυ συχνά δέχτηκε άδικες επιθέσεις ) ενω υπαρχει μια θολούρα και υποψία σκανδάλων με τους Κλίντον . Στο επίπεδο της πολιτικής υπαρχει η ανυσηχια οτι ίσως ακολουθήσει μια πολυ επιθετική εξωτερική πολιτική (τουλάχιστον πιο επιθετική απο τον Obama ). Σε ολα αυτά δεν τη βοηθάει το γεγονός οτι δεν εχει επικοινωνιακό χάρισμα και εχει φτιάχνει μια συγκεκριμένη στερεοτυπική εικόνα για αυτήν. Όλες αυτές ειναι λογικές ανυσηχιες.Ομως ο τραμπ ειναι πολυ πολυ πιο επικίνδυνος .Μιλαμε για εναν άνθρωπο που αναφέρεται τελείως υποτιμητικά στις γυναίκες και έφτασε να υπονοήσει το αδιανόητο οτι δηλαδη ειναι οκ να κανείς οτι θέλεις σε μια γυναίκα χωρις την άδεια της, ενω ταυτόχρονα στοχοποιεί τις μειονότητες (λατίνους , αφροαμερικανους ,μουσουλμάνους ) τα δικαιώματα των οποίων θα κινδυνεύσουν σε μια προεδρία Τραμπ.Ειναι ενας άνθρωπος που εκνευρίζεται με το παραμικρό και απαντάει σαν πεντάχρονο σε καθε προσβολή. Δεν εχει ούτε καν τα βασικά προσόντα για να γινει πρόεδρος .Σε πολιτικό επίπεδο προτείνει οτι να ναι . Αρχικά πουλούσε απομονωτισμό ενω ταυτόχρονα έλεγε οτι η ΗΠΑ θα έπρεπε να κλέψουν το πετρέλαιο απο τη μέση Ανατολή , το φορολογικό του σχέδιο θα προσθέσει Τρις χρέους και θα ευνοήσει τους πλούσιους ,θέλει να ακυρώσει το Obamacare ενω δεν εχει ούτε καν βασικές γνώσεις για την εξωτερική πολιτική και για το πως λειτουργεί ο κοσμος ( παρακολουθήστε οποιαδήποτε απάντηση του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ειναι ολοφάνερο ). Μπορει η Χιλαρι να εχει πολλά προβλήματα αλλα τουλάχιστον εχει και ορισμένες καλές πολιτικές όπως ο κατώτατος μισθός και πολυ σημαντικό η προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών (έκτρωση κτλ ) αλλα και των μειονοτήτων . Επισης λόγω σαντερς εχει καταθέσει σχέδιο για περιορισμούς στη Wall Street τη στιγμή που ο τραμπ θέλει να επιστρέψει στο καθεστώς που υπήρχε πριν το 2008.ΥΓ1Στις εκλογές του 2000 υποψήφιος των δημοκρατικών ηταν ο Al Gore (κεντρώος δημοκρατικός και αντιπρόεδρος του Bill Clinton ) ενω υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων ηταν ο George bush . O Gore επειδή ηταν ξύλινος και πολυ κεντρώος δεν ενέπνευσε την αριστερή πτέρυγα του κόμματος με αποτέλεσα να χάσει ψήφους προς τον Ralph Nader (υποψήφιο των πράσινων ) αλλα και πολλοί progressives να κάτσουν σπίτια τους την ημέρα των εκλογών . Ετσι αν και ο Gore κέρδισε το popular vote έχασε το εκλεκτορικό σύμβουλιο διότι έχασε τη Florida για 530 ψήφους ( βεβαια άμα το ανώτατο δικαστήριο είχε επιτρέψει την επανακαταμέτρηση ίσως να είχε κερδίσει ). Τα υπόλοιπα ειναι ιστορία .Ο George bush έγινε πρόεδρος και τα πράγματα πηραν μια καταστροφική τροπή (πόλεμος στο Ιράκ ,φοροαπαλλαγές σε πλούσιος ,ελλείμματα κτλ).Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα γινόταν σε μια προεδρία Gore αλλα σίγουρα άτομα σαν τον Cheney (αντιπρόεδρο του Μπους ) τον ραμσφιελντ(υπουργο αμυνας) και λοιποί neoconservative (γεράκια ) δεν θα ειχαν λόγο στο σχεδιασμό της πολιτικής και της απάντησης στην 11η Σεπτεμβρίου και ίσως ο κοσμος να ηταν λιγο καλύτερος και πιο ασφαλής .ΥΓ2 Ειναι εύκολο να καθόμαστε στην ιδεολογική μας καθαρότητα και να περιμένουμε τον τέλειο υποψήφιο .Πολλες φορές όμως πρέπει να ψηφίζουμε το λιγότερο κακο ώστε υπεύθυνα και ώριμα να επιλέγουμε το άτομο που μπορει να διαχειριστεί τη χώρα έστω και λιγο καλύτερα .Ελπίζω να μην σας κούρασα Φιλικά ,