Honey bunchέχω σπουδάσει περί του θέματος σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Ξέρω περί τίνος ομιλώ. Πχ.οι ρωμαϊκές κοινωνίες λειτουργούσαν σε άλλο μοντέλο ακόμα και στο ετεροφυλοφυλικό μοντέλο του γάμου κλπ. με ιδιαίτερες συνιστώσες για την εξασφάλιση των μελών ως προς τις κληρονομικές αιτιάσεις/διακαιώματα κατιόντων κλπ. Δεν έχουν καμμία σχέση οι αρχαίες κοινωνίες με το μοντέλο μονογαμικότητας που καθιέρωσε η ιουδαϊκή και χριστιανική θρησκεία.Κι αν παρατηρήσεις το αμέσως παρακάτω σχόλιό μου είμαι μονογαμική. Από ξεκάθαρη και συνειδητή επιλογή. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι μια επιλογή που ταιριάζει σε όλους. Δεν κατανοώ όμως γιατί πρέπει η μονογαμικότητά μου να μου δίνει bonus ευπιστίας (και να αναγκάζομαι να την επικαλεστώ) ενώ η ενδεχόμενη μη μονογαμικότητα κάποιου να τον απαξιώνει στις θέσεις που εκφράζει. Μήπως να εξετάσουμε τις παρωπίδες που μας έχουν μάθει να φορούμε; 1+1 κάνουν 2 επειδή 100 εκατομμύρια μαθηματικοί δεν μπορεί να κάνουν λάθος; Ή μήπως συμφωνήσαμε 1+1 κάνουν 2 επειδή είναι πιο πρακτικό και μας βοηθάει να βάζουμε τάξη στο χάος; Tα μαθηματικά είναι ανθρώπινο δημιούργημα. Μια γραμματική του χάους. Το ίδιο και η μονογαμία τρόπον τινά.